Αν θέλεις ν’ αλλάξεις τον κόσμο – ξεκίνα από τον εαυτό σου.

‘Ένα ζεστό απόγευμα του Μαΐου στη στάση του λεωφορείου είδα μια κοπέλα (ευπρεπής ντυμένη) να έχει πέσει πάνω σε παγκάκι. Μπήκα στο λεωφορείο και μέχρι αυτό να ξεκινήσει παρατηρούσα τον κόσμο, που δεν αντιδρούσε  στο θέαμα αυτό. Τότε αναρωτήθηκα: «Τι πάθαινε οι Έλληνες; Τι έπαθε αυτός ο τόσο πονετικός λαός; Τόσο πολύ  μας έχει καταβάλει αυτή η κρίση και αδιαφορούμε για τους πάντες και για τα πάντα;»  Την ίδια στιγμή όμως έπιασα τον εαυτό μου, ότι ούτε κι εγώ δεν έκανα κάτι, δεν αντέδρασα. Με το που το σκέφτηκα, πετάχτηκα έξω από το λεωφορείο, για να ρωτήσω την κοπέλα, αν χρειάζεται βοήθεια;  Η κίνηση μου αυτή προκάλεσε την άμεση παρέμβαση από τον κόσμο. Κάποιοι κάλεσαν το 166. Εύχομαι να πάνε όλα καλά για την κοπέλα. Αλλά κατάλαβα, ότι αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι στη ζωή μας, πρέπει να ξεκινήσουμε από ΕΜΑΣ, ΕΜΕΙΣ θα κάνουμε την αρχική κίνηση.